000			nam a22 i 4500
999			_c3136 _d3136
005			20190824100033.0
008			171129b2012 th a|||| |||| 00| 1 tha d
020			_a9789741404117
040			_aMRIG _btha _cMRIG
082	0	4	_aย. _bพ257จ
100	0		_aเพร์แวรต์, ฌาคส์, _eผู้แต่ง
245	1	0	_aจดหมายจากหมู่เกาะชเลจร = Lettre des iles baladar / _cเขียนโดย ฌาคส์ เพร์แวรต์ ; แปลโดย วัลยา วิวัฒน์ศร
246	3	1	_aLettre des iles baladar
264		1	_aกรุงเทพฯ : _bผีเสื้อฝรั่งเศส, _c2555
300			_a144 หน้า : _bภาพประกอบ ; _c21 x 16 ซม.
500			_aเนื้อหาเป็นภาษาไทยและภาษาฝรั่งเศส
520			_aฌาคส์ เพร๎แวรต์ ต่อต้านลัทธิล่าอาณานิคมมาแต่ไหนแต่ไร ดังปรากฏในบทกวีของเขามากมายหลากหลายบท ตั้งแต่ ค.ศ.๑๙๓๐ เป็นต้นมา งานประพันธ์ที่แสดงความคิดดังกล่าวชัดเจนยิ่งก็คือ เรื่อง ‘จดหมายจากหมู่เกาะชเลจร’ ตีพิมพ์ภาษาฝรั่งเศสค.ศ. ๑๙๕๒ นี้ เพร๎แวรต์เรียกประเทศนักล่าอาณานิคมทุกประเทศรวมกันว่า ‘มหาทวีป’ ที่ซึ่งผู้ฅนบูชาเงินตราและเป็นแหล่งรวมแห่งข่าวโคมลอย ค่ายโจร ฯลฯ ดังเห็นได้จากชื่อหนังสือพิมพ์ฉบับต่างๆ ของมหาทวีป ชาวเกาะชเลจรนั้นตรงข้าม พวกเขาอยู่อย่างสันติสุข ทำประมง ทำไร่ทำสวน หุงหาอาหารเอง และแต่งเพลงเอง ยามฅนแปลกถิ่นมาเยือนก็มอบผลผลิตจากธรรมชาติต่างเงินตรา อาทิ ผลสาลี่ ยาสูบ แยมดอกกุหลาบ ความสุขของชาวเกาะชเลจรมิได้ขึ้นอยู่กับพระผู้เป็นเจ้า หากอยู่ในเสรีภาพและความสุขส่วนบุคคลซึ่งเป็นหนึ่งเดียวกันกับเสรีภาพและความสุขส่วนรวมของชาวเกาะทั้งปวง เช่นนี้ชาวเกาะจึงเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน อีกทั้งได้รับความร่วมมือจาก ‘ฅนงานผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทาง’ ซึ่งถูกเกณฑ์มาสร้างสะพานใหญ่เชื่อมมหาทวีปกับเกาะและพร้อมจะร่วมใจกับชาวเกาะตั้งแต่แรกรู้จัก ฅนงานเหล่านี้ถอดสลักเกลียวจากเสาสะพาน หนีกลับไปบ้านในถิ่นไกลของตน การต่อสู้ของชาวเกาะผู้เปี่ยมความคิดฝัน ด้วยมิเคยลืมวัยเด็กของตน จะมีผลเป็นอย่างไร อ่านคงคาดเดาได้และพึงใจเมื่ออ่านนิยายเรื่องนี้ถึงตอนจบ วัลยา วิวัฒน์ศร ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๙
650		7	_aวรรณคดีฝรั่งเศส
700	0		_aวัลยา วิวัฒน์ศร, _eผู้แปล
850			_aMRIG
942			_2ddc _cFIC
998			_crathtee