แปลจาก Ghosts of Korea.

มีผู้ถามว่า 'อ่านเรื่องผีแล้วได้อะไร' ถ้าจะตอบคำถามนี้สั้นๆ ง่ายๆ ก็พอจะตอบได้ว่า 'ได้ความสนุก ตื่นเต้น เพลิดเพลิน' แต่ในด้านที่ลึกซึ้งกว่า ควรต้องพิจารณาว่า เรื่องผีนั้นเขียนขึ้นด้วยจุดมุ่งหมายอื่นใดอีกบ้าง

การเขียนเรื่องผีของนักเขียนชาวเกาหลีทั้งสองท่าน ซึ่งเป็นผู้มีความรู้ความสามารถระดับนักปราชญ์ และเคยบริหารราชการบ้านเมือง ได้แฝงเงื่อนแง่คิดด้านต่างๆ ไว้มากเกินกว่าเรื่องผีธรรมดาที่ปรากฏทั่วไปส่วนใหญ่

อิม บาง เป็นนักเขียนที่เกี่ยวข้องอยู่กับการเมืองของเกาหลีในยุคสมบูรณาญาสิทธิราช เรื่องของเขาทุกเรื่องจึงแฝงด้วยสิ่งที่ 'ไม่อาจพูดได้ตรงๆ' ไม่ว่าจะเป็นการวิจารณ์ความผิดความบกพร่องในการบริหาร การประพฤติมิชอบของบรรดาขุนนางชั้นสูง ความไม่ยุติธรรม และความชั่วความเลวอื่นๆ ที่ปรากฏในยุคนั้น เช่นเดียวกับเรื่องของยี ริยุค ที่แม้จะต่างวัย แต่ก็จัดว่าเป็นนักเขียนร่วมยุคร่วมสมัยเดียวกัน

นอกจากผู้อ่านจะได้รับความสนุกสนานเพลิดเพลินแล้ว ยังได้ความคิดเกี่ยวกับเรื่องบ้านเมือง ศาสนา วัฒนธรรมประเพณี รวมทั้งด้านสังคมวิทยา มานุษยวิทยา ตลอดจนความเชื่อของผู้ฅนในยุคที่การบันทึกประวัติศาสตร์พยายามเลือกจารึกเฉพาะส่วนดีของผู้บริหาร และขุนนางระดับสูงเท่านั้น

เรื่อง ผีเกาหลี จึงไม่ใช่เรื่องผีที่อ่านเล่นเพลินๆ เท่านั้น แต่เป็นเรื่องผีที่ชวนให้ผู้อ่านได้ใช้ความคิดกว้างไกล และบางเรื่องน่าจะเป็นแง่คิดที่ดีสำหรับผู้บริหารบ้านเมืองไทยในยุคปัจจุบัน และยุคต่อๆ ไปด้วย

ปาริฉัตร เสมอแข, ผุสดี นาวาวิจิต
จาก หมายเหตุผู้แปล (กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐)

สำนักพิมพ์ผีเสื้อ อภินันทนาการ LI5900246

สำนักพิมพ์ผีเสื้อ อภินันทนาการ LI2600507/1

สำนักพิมพ์ผีเสื้อ อภินันทนาการ LI2600507/2